ظلم فاحش به تیزهوشان اهوازی!

 

موضوع این است که درست یا نادرست مردم نسبت به مدارس تیزهوشان هر شهری به عنوان جایگاهی برای دانش آموزان بااستعداد و تیزهوش و به نوعی تضمین آینده ی تحصیلی آنان نگاه می کنند.تکرار می کنم این نگاه درست باشد یا نادرست وجود دارد.

 

1:نکته ی جالب اینجاست که شهراهواز نسبت به استان های هم جوار و غیرهمجوار مثل شیراز و اصفهان و تهران و تبریز و...در مقطع هفتم فقط دو مدرسه یکی مخصوص دختران و دیگری مخصوص پسران دارد.یعنی برای شهر میلیونی اهواز برای پسران تیزهوش اهوازی یک مدرسه و برای دختران تیزهوش اهوازی فقط یک مدرسه وجود دارد این در حالی است که بنا به تحقیق به عمل آمده استانهایی که از آن ها نام بردم بین دو تا چهار برابر اهواز مدرسه تیزهوشان دارند ! این از ستم اول.

 

 

2:در حالی که اهواز ظالمانه از نظر تعداد مدارس تیزهوشان نسبت به استان های دیگر عقب است در میان حیرت مطلعین ودانش آموزان خانواده های منتظر و مشتاق آنان، امسال از طرف مرکز استعدادهای درخشان کشور به بهانه ی جلوگیری از گسترش این مدارس به قصد افزایش کیفیت آنها(در حالی که اهواز شدیدا محتاج گسترش این مدارس با توجه به عقب ماندگی قبلی و جمعیت دانش آموزی آن است) ظرفیت پذیرش دانش آموزان اهوازی در دو مدرسه ی مذکور امسال کاهش یافته است !!!؟؟

 

یعنی از 120 نفر به 104 نفر رسیده است و صدای مسئولین آموزش و پرورش هم یا بلند نشده یا به دلیل ضعف مجموعه ی مدیریتی استان به جایی نرسیده است که هر دو محل تأمل و تأسف است.

 

3:حقیر به قصد دفع این ظلم به عنوان یک شهروند اهوازی بعد از اطلاع از موضوع با دکتر شجاعی رییس مرکز استعدادهای درخشان وزارت آموزش و پرورش مکاتبه و تلفنی موضوع را پیگیری کردم و ایشان نیز نامه ی حقیر را به شخصی دیگر ارجاع دادند که نام ایشان محفوظ است. در تماس با ایشان وی ضمن تایید این موضوع گفتند تاکنون از طرف مسئولین آموزش و پرورش خوزستان هیچ اعتراضی به این موضوع نشده و از سوی نمایندگان مجلس هم واکنشی مشاهده نشده است و تلویحا به موضع مشترک مسئولین سایر استان ها در این موضوع و موضوعات مشابه اشاره کردند.( که حتما می دانید بیش از همه کدام استان در دفاع از منافع مردمش پیشگام است ! )

 

4:حقیر علی رغم این که در همه ی این سال ها هیچوقت در هیچ موضوعی به نمایندگان اهواز نه متوسل شده ام و نه تماسی داشته ام و نه امیدی به اثربخشی این تماس ها، برای دو نفر از نمایندگان شهرمان که گمان می کردم منشأ تأثیری باشند دو پیامک زدم به این مضمون که" فلانی هستم و عرضی دارم".این پیامک ها را هم از این جهت زدم که اصولا نمی دانستم نسبت به حقیر شناخت کاملی دارند یا نه.بلافاصله بعد از ارسال این پیامک ها هم آقای شکرخدا موسوی و هم آقای سید شریف حسینی با حقیر تماس گرفتند و ضمن اظهار لطف غیرقابل پیش بینی به حقیر و نوشته های ناچیزم ،موضوع را جویا شدند.

 

نشان به این نشان که جناب آقای حسینی در جمله ی غافلگیرکننده ای گفتند که به صورت مرتب وبلاگ حقیر را می بیند و حتی از نوشته هایم در نطق هایش در مجلس استفاده می کند که جای تشکر و امتنان دارد و بر خود لازم می دانم که از لطف آنها صمیمانه تشکر کنم.حقیر هم موضوع را به صورت مفصل همراه با استنادات موجود خدمت این دو نماینده محترم اهواز توضیح دادم و هر دو قول پیگیری فوری دادند وحتی یکی از این دو عزیز برایم پیامک زد که اعتراض شدیداللحن خواهم کرد و دیگری حتی تا کشاندن وزیر آموزش و پرورش به مجلس قول پیگیری داد.

 

5:علی رغم گذشت هفته ها از موضوع و قول پیگیری این دو بزرگوار و پیگیری های حقیر و تایید موضوع توسط مسئولین محلی و کشوری آبی گرم نشده است ! ومن مانده ام که با وجود روشن بودن موضوع ،چرا مسئولین محلی از دفع این ظلم آشکار( که مصادیق فراوان دیگری از این ستم ها در جای جای استان مشهود است که به بعضی از آنها در صدر نوشته ام اشاره کردم ) از مردم مظلوم و کم توقع و قانع خوزستان و اهواز عاجزند؟!

 

البته صادقانه بگویم که به دلیل عدم آشنایی با استاندار فعلی خوزستان این موضوع به اطلاع ایشان یا دفترشان نرسیده است و امیدوارم این نوشته باعث حرکتی از سوی ایشان و سایر مسئولین ذیربط شود و نشان دهند که استان ما هم صاحب دارد و ظلم به مردم با واکنش جمعی مسئولین مواجه می شود